eherbata.pl
(10 produktów)
jedna z naszych ulubionych herbat japońskich – polecamy!
smak
5.00
aromat
5.00
świeża sencha poddawana długiej obróbce parą wodną
smak
5.00
aromat
5.00
najświeższa kabusecha, zacieniana 2 tygodnie przed zbiorem
smak
5.00
aromat
5.00
powrót do listy artykułów
Shincha, dosłownie „nowa herbata” to sezonowa nazwa herbat japońskich używana krótko po zbiorach, aby odróżnić ją od herbaty z poprzedniego roku. Zawsze jest to herbata z pierwszego zbioru wiosennego, czyli ichibancha. Chociaż słowo shincha może się odnosić do wszystkich gatunków herbaty i japońscy wielbiciele herbat indyjskich określają tym mianem nawet darjeeling first flush, to zazwyczaj słysząc shincha mamy do czynienia z herbatą gatunku sencha. W tym kontekście nazwa shincha używana jest w Japonii przez kilka tygodni po nowych zbiorach, najczęściej w kwietniu, maju i czerwcu. W Polsce, ponieważ shincha dociera do nas z pewnym opóźnieniem, naturalnym jest używanie tego terminu przez nieco dłuższy czas, ale nie powinien być on używany cały rok, bo nie jest nazwą gatunku herbaty, a jedynie sezonową nazwą handlową.
Czym różnią się od siebie poszczególne herbaty shincha?
Shincha – sezonowa świeża herbata japońska
Shincha, dosłownie „nowa herbata” to sezonowa nazwa herbat japońskich używana krótko po zbiorach, aby odróżnić ją od herbaty z poprzedniego roku. Zawsze jest to herbata z pierwszego zbioru wiosennego, czyli ichibancha. Chociaż słowo shincha może się odnosić do wszystkich gatunków herbaty i japońscy wielbiciele herbat indyjskich określają tym mianem nawet darjeeling first flush, to zazwyczaj słysząc shincha mamy do czynienia z herbatą gatunku sencha. W tym kontekście nazwa shincha używana jest w Japonii przez kilka tygodni po nowych zbiorach, najczęściej w kwietniu, maju i czerwcu. W Polsce, ponieważ shincha dociera do nas z pewnym opóźnieniem, naturalnym jest używanie tego terminu przez nieco dłuższy czas, ale nie powinien być on używany cały rok, bo nie jest nazwą gatunku herbaty, a jedynie sezonową nazwą handlową.
Jak smakuje shincha?
Shincha ma w sobie przede wszystkim niezrównaną świeżość, głównie dzięki substancji o nazwie cis-3-Heksen-1-ol, potocznie nazywanej „alkoholem liściowym”. Niestety alkohol liściowy szybko ulega degradacji – shincha, chociaż nie jest osobnym gatunkiem, ma więc swój unikalny smak, którego nie znajdziemy na przykład w herbacie sencha zakupionej we wrześniu. Poza tym shincha oferuje wszystkie smaki, jakie znane nam są z herbat sencha – morskie, umami, owocowe, ziołowe, kukurydziane i wiele, wiele innych, w zależności od regionu pochodzenia, kultywaru i sposobu obróbki.
Czym różnią się od siebie poszczególne herbaty shincha?
Shincha dostępne są w wielkim wachlarzu regionów pochodzenia, kultywarów i stylów uprawy i obróbki, a każdy z tych czynników w dużym stopniu wpływa na finalny aromat i smak herbaty. Japo pierwsze pojawiają się na rynku herbaty z południa Japonii – z małych południowych wysp lub z prefektury Kagoshima. Niektóre są dostępne już na początku kwietnia. Na herbaty z tak tradycyjnych regionów produkcji jak Uji czy Shizuoka trzeba poczekać co najmniej do końca kwietnia. Między herbatami z poszczególnych regionów występują różnice wynikające z innego mikroklimatu, oraz innej gleby. Termin zbioru zależny jest też od kultywaru, czyli szczepu uprawnego herbacianego krzewu. Pierwsze do zbioru nadają się wase hinshu, czyli kultywary wcześnie dojrzewające. Kultywar wpływa w ogromnej mierze na smak herbaty. Każdy kultywar ma swój unikalny profil smakowy, tak jak szczepy winogron, z których produkuje się wino. Nikogo nie trzeba przekonywać o oczywistych różnicach między Pinot Noir a Riesling, więc czy musimy przekonywać o różnicach między kultywarami saemidori i yabukita? Przez różnice w uprawie mamy na myśli przede wszystkim to, czy herbata jest zacieniana przed zbiorami, co w znacznym stopniu zmienia smak herbaty. Ostatnie słowo należy do producenta. To on decyduje o tym, czy jego herbata zostanie poddana krótkiej czy długiej obróbce parą wodną. Herbata krótko parowana będzie miała mocniejszy aromat, więcej cierpkości i wytrawności, prawdopodobnie też więcej umami. Da lżejszy, bardziej klarowny napar. Herbata poddawana długiej obróbce parą będzie słodsza, o niskiej cierpkości i goryczy. Niestety jej aromat będzie wyraźnie gorszy. Napar będzie odznaczał się cięższym body i intensywnie zieloną, nieprzejrzystą barwą. Taka herbata ma bardzo drobne listki, więc trochę trudniej się ją parzy, bo może zatykać dzióbki czajniczków i sitka. Ostatni etap obróbki to hiire, czyli delikatne prażenie liści. Intensywniejsze hiire wniesie ciepłe, pieczone nuty, a krótsze hiire w niższej temperaturze lepiej podkreśli świeżość danej herbaty. Jak widać na smak shincha wpływa wiele czynników!
Więcej o herbacie shincha możecie dowiedzieć się na naszym blogu:
Shincha – japońska herbata na wiosnę
