TAK SMAKUJE HERBATA od 2006r.
wartość koszyka: 0 zł, koszt dostawy od 12 zł - do darmowej dostawy brakuje 150 zł
FINALIZUJ ZAMÓWIENIE
  gramatura cena ilość wartość rabat
koszt dostawy od 12 zł - do darmowej dostawy brakuje 150 zł
do zapłaty 0 zł
KOD RABATOWY
OK
FINALIZUJ ZAMÓWIENIE

      Co to jest herbata czarna?

      Czarna herbata określana jest mianem herbaty „całkowicie fermentowanej”, co nie jest prawdą, bo nie jest fermentowana, lecz raczej utleniana – i to nie zawsze całkowicie. Czarna herbata nazywana jest w krajach azjatyckich „czerwoną”, ze względu na kolor naparu, jaki najczęściej przyjmuje.

       

      Herbata czarna jest obecnie produkowana w największej ilości ze wszystkich typów herbat. Jej najwięksi producenci to Indie, Kenia, Sri Lanka (Cejlon) i Turcja. Chiny, chociaż są największym producentem herbaty na świecie, produkują stosunkowo niedużo herbaty czarnej, gdyż stanowi tylko 11% całkowitej rocznej produkcji (dane z roku 2015). Najlepszej jakości herbaty czarne produkowane są w Chinach, na Tajwanie, w północnych Indiach (głównie w Dardżylingu) i w Nepalu.

       

      Jak powstaje herbata czarna?

      1. Zbiory herbaty czarnej

      Czarne herbaty wytwarza się z takich samych krzewów herbacianych jak herbaty zielone, białe, oolong, czy pu-erh. Każdy szczep krzewu herbacianego nadaje się do zrobienia z niego herbaty czarnej. Liście wykorzystywane do produkcji herbaty czarnej zbierane są o różnej porze roku w zależności od regionu produkcji. Zazwyczaj najlepsze są herbaty z liści zebranych wiosną, ale nie jest to ścisła reguła.

       

      2. Utlenianie

      Zerwane liście więdną, czyli wstępnie się suszą, a następnie poddawane są rolowaniu lub rozdrabnianiu (w przypadku herbat gorszej jakości), które ma wymusić ich utlenianie. W tym procesie uszkadzane są ściany komórkowe liście, wystawiając zawarte w komórkach enzymy na kontakt z tlenem – zachodzi utlenianie. Liście nabierają ciemnego koloru. Katechiny EC (epikatechina) i EGC (epigallokatechina) z surowych liści przekształcają się w teaflawiny i tearubiginy, nadając naparowi czerwonej barwy ze złotymi refleksami. Liście herbaty odkładane są na kilka lub kilkanaście godzin, aby utleniły się w pożądanym stopniu.

       

      3. Suszenie i sortowanie

      Po osiągnięciu docelowego stopnia utlenienia, liście są suszone, co zatrzymuje dalsze utlenianie. Ostatnim krokiem będzie podział liści na stopnie jakościowe.

       

      Gatunki herbaty czarnej

      1. Chińskie

      Chiny są ojczyzną herbaty czarnej. Do dziś to właśnie tam powstają najsłynniejsze herbaty tego typu:

      • Keemun (lub Qimen Hongcha) z prowincji Anhui,
      • Zhengshan Xiaozhong / Lapsang Souchong z prowincji Fujian,
      • Dian Hong, czyli czarne herbaty z prowincji Yunnan.
       

      Herbaty czarne z Chin to jednak zbyt szeroki temat, aby każdy z gatunków omówić szczegółowo w krótkim wprowadzeniu.

       

      2. Indyjskie

      Najlepsze herbaty w Indiach produkowane są na północy kraju – mowa o herbatach Darjeeling i Assam. Herbaty produkowane na południu kraju (np. w Kerali) to wyroby masowe o niskiej jakości i rzadko spotykają się z uznaniem miłośników herbaty. Wyjątek na południu Indii stanowią góry Nilgiri, gdzie korzystne warunki mikroklimatyczne pozwalają na produkcję dobrej herbaty, szczególnie w okresie późnej zimy i wczesnej wiosny.

       

      3. Cejlońskie (ze Sri Lanki)

      Cejlon to dawna nazwa Sri Lanki. Produkowane są tam herbaty, którym daleko do jakości herbat z Chin, Tajwanu, czy północnych Indii, ale dzięki dobremu stosunkowi ceny do jakości są chętnie wybieranymi herbatami codziennymi. Dobrze nadają się także do podawania z mlekiem czy cytryną, więc zyskały popularność wśród i za pośrednictwem brytyjskich herbaciarzy. Słynne regiony produkcji herbaty na Sri Lance to Nuwara Eliya, Uva, Kandy, Ruhuna i Ratnapura.

       

      4. Tajwańskie

      Chociaż pierwsze plantacje krzewów przeznaczonych na herbatę czarną powstały na Tajwanie 100 lat temu, to jednak prawdziwy renesans dobrej jakości hong cha nastąpił po roku 2000. Najsłynniejsze herbaty czarne z „Pięknej Wyspy” produkuje się wokół jeziora Ri Yue Tan (Sun Moon Lake). Na uwagę zasługują wszystkie czarne herbaty tajwańskie, ale najsłynniejsze z nich to Hong Yu (zwana też Rubinową czy Red Jade), tajwańska Assamica, dzika herbata Shan Cha oraz nowy szczep Hong Yun (nie mylić z wcześniej wspomnianym Hong Yu!).

       

      5. Kenijskie

      Przemysł herbaciany w tym kraju rozwija się bardzo szybko. Kenia jest największym eksporterem herbaty na świecie i większość produkowanej tam herbaty jest słabej jakości, ale po roku 2000 zaczęto stawiać również na jakość, tworząc nowe szczepy herbaty – między innymi odmiany „purpurowe”. Rosnące na dużych wysokościach liściaste herbaty kenijskie mogą pozytywnie zaskoczyć.

       

      6. Tureckie

      Turcja jest jednym z największych producentów czarnej herbaty na świecie. To mocne herbaty, przystosowane do tureckiego stylu parzenia i podawania z cukrem. Niestety, serwowane w klasyczny sposób nie mają wiele do zaoferowania poza mocą.

       

      7. Japońskie

      Czarne herbaty to w Japonii produkt niszowy i nie stanowią więcej niż 2,5% całkowitej rocznej produkcji herbaty. Są to jednak herbaty bardzo ciekawe i smaczne, o kwaskowym, owocowym profilu smakowym.

       

      Parzenie herbaty czarnej

      Zdecydowaną większość herbat czarnych parzy się świeżo zagotowaną wodą o temperaturze bliskiej 100°C. Wyjątkiem mogą być wysokiej jakości herbaty chińskie Keemun, Jin Jun Mei, Zhengshan Xiaozhong i herbaty yunnańskie z dużą zawartością młodych pąków (tzw. „złotych tipsów”), oraz jasne herbaty czarne z pierwszego zbioru w Nepalu i Dardżylingu. W ich wypadku można obniżyć temperaturę parzenia do 85-90°C.

       

      Jeśli chodzi o ilość używanych liści, sugerujemy proporcje zbliżone do 1 grama herbaty na każde 50 mililitrów wody. W zależności od gatunku herbaty, zalecamy 4 lub 5 gramów na 250 ml wody.

      Czas parzenia herbaty nie powinien być zbyt długi. 2-3 minuty na pierwsze parzenie w zupełności wystarczają! Na pierwsze parzenie, bo wiele herbat czarnych można parzyć 2 razy, a te bardzo wysokiej jakości nawet 3 razy.

       

      Herbaty czarne można oczywiście parzyć w stylu gongfu cha, w gaiwanie lub małym czajniczku. Proporcja liści do wody nie musi być tak duża jak w wypadku oolongów czy pu-erhów – 4-6 gramów liści na 100 ml wody w zupełności wystarczy.

       

      Przechowywanie i leżakowanie herbaty czarnej

      Czarna herbata, tak jak każda inna czysta, naturalna herbata, nie ma terminu przydatności. Podawanie daty przydatności na klasycznych herbatach jest wyłącznie wymogiem prawnym, w związku z czym z czystym sercem można ją ignorować. Jednakże niewłaściwie przechowywana herbata, chociaż nadal zdatna do wypicia, straci dużo na smaku i aromacie.

       

      Herbatę należy przechowywać w szczelnie zamkniętych i nieprzezroczystych opakowaniach. Słoiki i przezroczyste foliowe torebki odpadają. Nie powinna też być przechowywana w miejscu, gdzie narażona jest na przejście obcymi zapachami.

       

      Wiele osób twierdzi, że czarna herbata uzyskuje szczyt swojego smaku po roku lub nawet dwóch latach od zbiorów. Dlatego niektórzy japońscy producenci herbaty czarnej w ogóle nie wypuszczają jej na rynek tuż po zbiorach! Nie dotyczy to takich herbat jak Darjeeling first flush, która im świeższa, tym lepsza.

       

      Długoterminowe leżakowanie herbaty czarnej może nadać jej ciekawych smaków, kojarzących się wręcz z herbatami pu-erh czy hei cha. Na Tajwanie można spotkać nawet kilkudziesięcioletnie herbaty czarne.

       

      Właściwości czarnych herbat

      Wbrew powszechnej opinii, związki zawarte w herbacie czarnej są podobnie skutecznymi przeciwutleniaczami, co katechiny w herbacie zielonej. Mowa przede wszystkim o teaflawinach, które w badaniach in vitro wykazują silne właściwości przeciwutleniające. Nie należy jednak przykładać do tego zbyt dużej uwagi, gdyż nie ma dowodów na skuteczne działanie przeciwutleniające tych związków w ludzkich ciałach – wyjątkiem jest długotrwała ochrona wzroku, która została potwierdzona w wieloletnich badaniach.

       

      Regularne picie czarnej herbaty może pomóc obniżyć poziom cholesterolu i cukru, a także obniżać ciśnienie. W związku z tym, czarna herbata może być pomocna w profilaktyce chorób układu krążenia. Trzeba jednak pamiętać, że herbata nie jest lekarstwem i nie należy stosować jej w celach medycznych!



      Autor tekstu: Konrad Pociask
       

      Zapraszamy do przejrzenia naszej oferty herbat czarnych. W celu poznania danej herbaty prosimy o przeczytanie informacji na karcie produktu.