Nowożytny trend, jak najbardziej, bo szkło nie jest tradycyjnym materiałem używanym w Chinach. Z tego co słyszałem, swojego czasu szklanki były nawet uważane za naczynia wyższych sfer i chyba także to napędziło ich popularność.
Liści nie używa się dużo, najczęściej w przedziale 1-2 gramy na każde 100 ml wody i najczęściej parzy się tak zieloną i żółtą herbatę.
Żeby nie trzeba było cedzić przez zęby, trzeba odpowiednio dobrać do herbaty temperaturę wody i sposób zalewania:
- 下投法 xia tou fa - liście na dno, potem woda (herbaty mniej wyszukane, z późniejszych zbiorów, temperatura 85C i więcej)
-中投法 zhong tou fa - woda, liście, woda (herbaty o płaskim kształcie, np. longjing, temp. 80-85C)
- 上投法 shang tou fa - najpierw woda, potem liście (herbaty delikatne i drobne, np. biluochun, xinyang maojian)
Trudno w ten sposób zaparzyć herbatę zbyt mocno, bo szklanka nie utrzymuje długo temperatury. Jeśli zbliżamy się do połowy szklanki i czujemy, że na dnie herbata jest za mocna, to trzeba dolać gorącej wody.