Herbata Wulong, jedna z najcudowniejszych, w Polsce jeszcze mało znana i niedoceniana. Wielka szkoda! Jaka jest tego przyczyna? Czy jeszcze źle wspominamy "herbatę" Ulung dostępną za czasów PRL?
Słowo herbata celowo w cudzysłowie, bo tamtego Ulunga ciężko uznać za herbatę Wulong, ba - ciężko w ogóle uznać za herbatę, choć są nieliczni, którzy za nią tęsknią… Nie wiem, co to była za herbata, ale jedyne co miała wspólnego z prawdziwym Wulongiem to spolszczona podobna do chińskiej nazwa.
Obecnie herbaty typu Wulong najczęściej można spotkać pod nazwą Oolong. Jest to pisownia angielska i choć nie jest to poprawa transliteracja chińskiej nazwy 烏龍 to jednak bardzo się przyjęła i jak na razie jest chyba nie do wykorzenienia. Cóż, siła tradycji…
W samej nazwie jak widzimy jest już niezłe zamieszanie, a na tym nie koniec. Wulong znaczy tyle co Czarny (wu) Smok (long), choć nie jest to herbata czarna. W Chinach Czarnym Smokiem jest również rzeka Amur, jednak jej nazwa to nie Wulong a Heilong (黑龍). Z kolei herbaty czarne Chińczycy określają jako hei cha (黑茶), które tak naprawdę są herbatami typu Puer. Herbaty rozumiane przez nas, jako czarne wg tej kolorystycznej klasyfikacji to hong cha (紅茶), czyli herbaty czerwone. Najsłynniejsza herbata Wulong, (z której wywodzą się wszystkie jej odmiany) zwie się jednak czerwoną! Da Hong Pao (大紅袍) to po chińsku Wielka Czerwona Szata. Jakby tego było mało, to nasz Wulong, wg powyższej klasyfikacji nie tylko zmienia kolor, ale przestaje być smokiem. Zostaje określony jako qing cha (青茶), herbata niebiesko-zielona (inaczej nefrytowa). Tak samo jak ostatnia chińska dynastia Qing Dai (清代) panująca w latach 1644-1912. Czy to zbieg okoliczności, bo najprawdopodobniej to w czasie tej dynastii wynaleziono Czarnego Smoka? Rzut oka na flagę tej dynastii daje do myślenia – smok na żółtym tle.
Żółty był w Chinach kolorem cesarskim, zastrzeżonym wyłącznie dla zasiadającego na tronie smoka. Stąd najekskluzywniejsze herbaty dostarczane na dwór cesarski (bez względu na ich rodzaj) nazywano herbatami żółtymi, huang cha (黃茶). I tak nasz Czarny Smok znowu zmieniał kolor ;-) a raczej stawał się godny nosić kolor cesarski! Zaiste, parafrazując znane powiedzenie o wspaniałych winach Tokaj aszú "wino królów, król win" można o Wulongu powiedzieć "herbata cesarzy, cesarz herbat".
Choć chińskich cesarzy już nie ma, to herbata Wulong dalej przekracza cesarskie progi. Dzieje się tak za każdym razem, kiedy zaparzamy ją podczas ceremonii Gongfu Cha (功夫茶), powstałej zresztą specjalnie dla tej herbaty. Otóż wsypywanie listków herbacianych do czajniczka (symbolizującego pałac) nazywa się Wu Long Ru Gong (烏龍入貢) – Czarny Smok Wkracza do Pałacu.
Obecnie Czarny Smok może wkraczać również do naszych domów (pod strzechy) i do naszych czajniczków. Naprawdę nic nie stoi na przeszkodzie, żeby delektować tą cesarską herbatą. Tylko w dawnych Chinach za wypicie herbaty przeznaczonej wyłącznie dla cesarza można było stracić życie. Dzisiaj nic nam nie grozi.
Dodajmy jeszcze, że herbata Wulong rośnie ramię w ramię (a raczej liść w liść) z herbatami białymi bai cha (白茶) oraz czarnymi (czerwonymi) hong cha (紅茶) w prowincji Fujian, z której wszystkie te rodzaje herbat pochodzą. Teraz dopiero nasz smok jawi się nam jak zmieniający kolory kameleon.
Czarny Smok może przyprawić nas o kolorowy zawrót głowy nie tylko z nazwami. Przede wszystkim oszałamia swoją różnorodnością, oferując miłośnikom herbaty niezwykle bogatą paletę naparów (dosłownie!), ale przede wszystkim olbrzymią gamę wielopoziomowych aromatów i smaków.
Skąd wzięła się ta herbata, jak powstała oraz jak poznawać kolory Czarnego Smoka? To już kolejna opowieść.
cdn.
qi wan
